بسم الله الرحمن الرحیم
🔹 کتاب «دار الشفاء» اثر محمد حسن وکیلی، مدلل‌ترین مسوده‌ای است که تا کنون در اثبات تفاوت آثار تکوینی _ بهداشتی اماکن مقدسه منتشر شده است. کتابی پر از اشکال روشی و البته سراسر ایرادِ استظهاری و استنباطی. خلاصه آن این است که: «تکویناً بیماری در اماکن مقدسه سرایت نمی‌کند و آثار بهداشتی اعتاب شریفه، با سایر اماکن متفاوت است».
🔸 عوام که هیچ! اما به تازگی دریافتم که این ادعای باطل، گریبان‌گیر طیف وسیعی از محققین نیز شده است. فی المثل جناب طاهرزاده، مطاوی ناصواب این کتاب را «علمی و منطقی» شمارده‌اند و فاضل ارجمند جناب طیب‌نیا نیز، همین مبانی را بازگو کرده و به طور اعجاب‌آوری از آیه تطهیر به «عدم سرایت تکوینی بیماری در حرم‌ها» نقب زده‌اند.
🔹 هر چند این وصله‌ها ثبوتاً و اثباتاً به معصومین نمی‌چسبد، اما منابع وحیانی ما به وضوح، و بدیهیات تجربی ما به صراحت، حکایت از آن دارند که آثار تکوینی و اسباب بهداشتی اَعتاب شریفه، با کلیسا و جَم‌خانه و پاساژ و بازار، هیچ تفاوتی نداشته و تمام این کره خاکی علی السویه، کوک شده سرانگشتان ظریف باری تعالی است.
چگونه ممکن است که امراض، بر اَبدان مطهر معصومین عارض شود و حیات شریفشان را دگرگون سازد، اما همین آثار و عوارض، از مرقد و صحن و سرای ایشان برداشته شده باشد؟! آن هم تکویناً؟!
🔸 اگر اَبدان این انوار مقدسه _ که بیشترین اتصال و همجواری را با روح مطهرشان داراست _ در دایره اسباب مادی و طبیعی تحلیل می‌شود؛ چه دلیل معتبری وجود دارد که مَشهد امام و مرقد او از این اسباب مستثنی شده باشد؟
🔹 اگر بنا است عدم شیوع کرونا در اربعین و محرم، بر اعجاز سید الشهدا علیه السلام حمل شود، چرا این اعجاز در وبا و طاعونِ ادوار پیشین رخ نداده است؟
چرا صاحب حدائق، به همراه کثیری از شیعیان، در کربلاى معلى از مرض طاعون سر بر تیره تراب کشیدند و از این اعجاز بی‌بهره ماندند؟! (ر.ک: فارسنامه ناصری، ج۲، ص۱۴۰۷). تا جایی که بر اساس برخی نقل‌ها، در رمضان المبارک سال ۱۱۸۸، در نجف و کربلا، قریب به سیصد نفر، بلکه متجاوز و زیاده بر آن فوت شده‌اند. (ر.ک: وقائع السنین، ص۵۷۳ و سفرنامه عضد الملک، ص۲۰۱).
🔸 چنان که مکه به عنوان حریم امن الهی در سال ۱۷۴، آن هم در موسم حج، گرفتار وبا می‌شود و هیچ معجزه و کرامتی نیز رخ نمی‌دهد «سنه أربع وسبعین ومائه… وقع الوباء بمکه…». (ر.ک: تاریخ الطبری ج۸، ص۲۳۹ – الخرائج و الجرائح ج۲، ص۷۱۴)
مادامی که توجیهات معقولی چون قوت ابدان عراقی‌ها، و یا تفاوت در سبک زندگی، و یا عدم وجود فرد ناقل در تجمعات، و یا نبود آمار و ارقام صحیح و… مطرح است، هرگز نوبت به توجیهات «اعجازگونه» نخواهد رسید!
🔹 از قضا آخرین تیر جعبه استدلال این سروران سهل‌اندیش، جزوه شبه علمی «چه کنیم عقلمان کامل شود» اثر مهندس یونسیان است. البته اهل فضل به بضاعت مزجات آن واقفند، اما حتی در بخشی از مستندات همین جزوه نیز تصریح شده است که نه تنها میکروب، روی سطح ضریح و اطراف مرقد مستهلک نشده است بلکه از روی سطح ضریح به میزان ده هزار میکروب برداشته شده و هرگز اینگونه نیست که بار میکروبی آن صفر بوده باشد.
🔸 اگر پوزیتیویست‌وار، به طامات و خرافات بتازید؛ بهتر از آن است که بُزِ اَخفش‌وار، منقولات نامعقول را تایید و ترویج کنید. اگر قرار است به استقراء و تجربه اِسناد دهیم، توقع می‌رود که اولیات روش تحقیق در پزشکی را بدانیم؛ و فرق پژوهش علمی و شبه علمی را تشخیص بدهیم که اگر جز این باشد، خانه خرافه را آباد نموده‌ایم و در آتش تنور قشری‌گری دمیده‌ایم.
🔹 بله! «لا الهی» هم اگر آمده بدون «الا» نیست. گفت: «به ذره گر نظر لطف بو تراب کند، به آسمان رود و کار آفتاب کند». بدون شک در مذهب عدلیه، سقف ایمان بر ستون «معرفت الامام» استوار است. اما هیچگاه نباید این عشق و ارادت، چراغ بدیهی‌ترین امور طبیعی را در اندیشه ما خاموش کند.
به گمان صاحب این قلم! متفاوت دانستن آثار تکوینی حرم‌های معصومین، بیش از آنکه حاصل بی‌دقتی، یا جوگیری از سر عشق و ارادت باشد، حاصل پیش فرض‌های باطل اعتقادی و البته استنباط‌های غیر روشمند است.
🔸 وضوح این عرائض، بر خبیرانِ حدیث و فقیهانِ خردمند پوشیده نیست، و صرفاً فریادی بود نومیدانه و البته خیرخواهانه!
حدیث «چاه و فریاد» زیاد است، زیاد!…
و آخر دعوانا أَن الْحَمد للَّه رَبِّ الْعالَمین
✍️ علی امیری — ۲۹ رمضان المبارک ۱۴۴۲
Adva
متاسفانه، احساسات و خرافات، خیلی رخنه کرده بین متدینین.
البته اگر منظور کسانی که می‌گن:
«کرونا در حرم ائمه علیهم‌السلام، بی‌اثر است»،
این است که:
«علیرغمِ سرایت کرونا (ولو در حرم)، با نظر اهل بیت علیهم‌السلام تمامی بیماری‌های زائر شفا میگیرد.»
خب عرض می‌شود که: این، موضوع درست و متقنی است. (و با موضوع مورد مناقشه، یعنی سرایت بیماری در حرم، متفاوت است.)
حرم اهل بیت علیهم‌السلام، محل نظر کردن و کرامات است.
و البته، اهل بیت علیهم‌السلام، به هر کسی نظر نمی‌کنند! (ولو جایزه‌ای دهند.)
نتیجه:
شفای از کرونا و وبا و… (مصونیت از امراض، در حرم)، غالبا مخصوص شیعیانِ متقی و معتقدین و مؤمنینِ واقعی است.
لاتقف ما لیس لک به علم .
در اربعین خیلی از همین مثلا آقایان عاقل وعقل گرا و مخالف خرافه منتظر یک فاجعه بودند که حالا وقتی تیرشان با معجزه باهره امام حسین علیه السلام به سنگ خورد حالا مدعی شدند که در بین آن جمعیت پانزده میلیونی هیچ کس مبتلا وناقل نبوده است خوب اگر اینطور هست برای جاهای دیگر هم همین حکم را تسری بدهید که کسی مبتلا نیست وبیخود بحث فاصله اجتماعی مطرح شده است .
خوب این آقای امیری چرا موضوع وبای سامرا را نخوانده که با زیارت عاشورا ریشه کن شد .
اینقدر عقل گرایی آنهم عقول بشری نوبر است .
امروز آزمایش این موضوع امری ساده هست میتوانید با آزمایشات ساده در کربلا به این موضوع رسید .
بنده اگر مشاهدات خودم را بگویم باز انگ خرافه گرایی وخرافه گویی خواهم خورد اما گفت همدان اگر دور هست کدویش نزدیک هست .
نسبت به امام حسین علیه السلام وکربلا کمی محتاط تر سخن بگوید .
عالم تحت اشراف و سلطه اهل بیت علیهم السلام است و اگر مؤمنین با چنین اعتقادی که به لطف و عنایت ایشان از بلایا و بیماری‌ها مصون خواهند بود به حرم ایشان پناه ببرند چه بسا ایشان با حسن ظن مؤمنین با مؤمنین رفتار کنند و مبتلا نشوند و اتفاقاً نویسنده متن فوق در همان مکان و زمان مبتلا گردد…
جناب آقای امیری سلام علیکم
حقیر ، مطلبی در مورد آخرین متن شما (دکان پر رونق خرافه و قضیه بیماری در اعتاب مقدسه ) به ذهنم رسید که خدمتتان عرض می کنم :
ابتدا باید بگم که دو چیز در این متن نظرم را معطوف به خود کرد
یکی قلم زیبا و کلام بلیغ نویسنده که شاید در عین تکلف برای بعضی خوانندگان ، بلاغت شایان تمجیدی داشت
و دوم و مهمتر اینکه در بند یکی مانده به آخرش، نویسنده به مخاطب فهمانده که صاحب این متن سوای موضوعات مطروحه، اصالتا ارادت قلبی و عقیده صحیحی نسبت به مقوله امامت دارد و این را متبادر به ذهن می کند که در این متن ، به خلاف بعضی متون ارسال شده در این گروه از سوی بعضی ، اثری از عناد و غرض ورزی وجود ندارد.
و اما به طور خیلی خلاصه باید عرض کرد :
بله ؛ شاید نتوان قسم خورد که میکروب و بیماری در اعتاب مقدسه راه ندارد
و به تبعش عدم انتقال بیماری هم منتفی است .
اما نکته مهم که موجب انحراف از حقیقت می شود ، خلط چند موضوع است.
نویسنده گفته اند که در فلان سال و بهمان دوره وبا و طاعون در کربلا پیش آمد و عده زیادی مردند.
پر واضح است که اعجاز پیش آمده در قضیه کرونا ، در خصوص شعیره زیارت شعبانیه و اربعینیه بوده نه اینکه صرفا در خصوص مردم کربلا و در هر زمان دیگری رخ داده باشد .
بلکه موعد ، موعد زیارت مخصوصه بوده که مردم زیادی به خاطر سیدالشهدا جمع شده بودند نه زمانی عادی از ایام معمول سال و نه مردم در خانه نشسته .
در ثانی باید گفت (همانطور که قبلا هم در همین گروه مفصلا عرض شد) که اعجاز و خوارق عادات قرار نیست همیشه رخ دهد و همه جا ایجاد شود و در حق هر گروهی ثابت شود.
مثلا حضرت عیسی که احیاء اموات می کرد آیا هر مرده ای را مورد عنایت قرار می داد و زنده می کرد یا تعداد اندکی را به جهت نشان دادن معجزه ؟؟؟؟
با این حساب باید گفت اگر عیسی علیه السلام راست می گفت چرا عده ای در زمان او مردند و او آنها را زنده نکرد ؟؟؟؟
یا در خصوص استجابت دعا از جانب خدای تعالی هم همین صادق است …
اگر خدا اهلیت و ظرفیت استجابت دعا دارد ، چرا از خیل عظیم دعاهای بندگان ، تعداد محدودی را به اجابت می رساند ؟
اگر در رسیدن به حوائج ، شانس دخیل نیست و کار کار خداست پس چرا همه دعا ها را مستجاب نمی کند ؟؟؟؟؟
یا اینکه اگر مسجدالحرام خانه امن الهی است و در حمله عظیم ابرهه (اصحاب فیل) به طور اعجاز آمیزی توسط سپاه ابابیل و سجیل در امان ماند ، چطور صد یا دویست سال بعد ، همین حرم امن الهی توسط سپاه یزید به آتش کشیده شده و حرمتش شکسته شد …
و صد مثال دیگر که در این باره می توان بیان کرد.
نویسنده در جای دیگر بیان کرده که در قضیه اربعین ، توجیهات متفاوتی هست
مثل قوت بدن عراقی ها و سبک زنگی آنها در مقابل کرونا !!!
آخر این چه حرف عوامانه ای است …
آیا هیچ کجای دنیا مردمی به قوت مردم عراق ندارد ؟؟؟
پس چرا کل دنیا در گیر کرونا هستند ولی فقط عراقی ها سالم ماندند ؟
اگر هم بحث ، بحث سبک زندگی و قوی شدن و واکسینه شدن شان به خاطر بهداشت ضعیف است که باید گفت همه می دانند که مردم هند از همه جا سطح بهداشت ضعیف تری دارند ولی اگر قرار به واکسینه شدن باشد باید آمار کرونا در هند کمترین باشد در حالیکه کرونا در هند از بقیه ملل و بلاد بسیار بالاتر است .
بعد گفته اند شاید فرد ناقل در میان آنها نبوده !!!!!!
من از شما میپرسم که آیا عقل سلیم قبول می کند که در میان جمعیت ۱۵ یا ۱۶ میلیونی زیارت اربعین یا جمعیت ۴ یا ۵ میلیونی شعبان ، هیچ فرد ناقلی وجود نداشته ؟؟؟؟ یاللعجب ….
جای دیگر گفته اند آمار و ارقام صحیح نبوده !!!
این هم که دیگه یضحک به الثکلی است !!!
این جمعیت میلیونی اگه مریض می شدند ، فاجعه انسانی در عراق شکل می گرفت و جای انکار و اخفائی باقی نمی ماند و رسانه های معاند و شیعه نماهای دلسوزتر از مادر آن را در بوق و کرنا کرده بودند
الغرض برای بیان یک حقیقت نباید منکر سایر حقایق شد
ببخشید از اینکه اطاله شد .
سلام علیکم
بنظر میرسد این خطابه(نه استدلال) کمی بی ادبانه بود ولی بگذریم…
نقد نمیکنم به متن چون سراسر اشکال بود و مصادره به مطلوب با مثال‌هایی پر از نقض و مناقشه
تنها چیزی که بنظر میرسد این است که حرفای اینگونه از عدم اشراف به واقعیت میدان نشأت میگیرد و علم کتابخانه ایی، خروجی اینگونه دارد
عالم بدست ۱۴ معصوم است و نگاه‌های اینگونه که صرفا نگاه اومانیستی است، توان تفتن به این موضوعات را ندارد گرچه شاید نشود با تحلیل و توضیحی ساده، چهارچوب یا خط‌کشی در نگاه ولایت محوری در این عالم ارائه داد اما چیزی است که حتی یک پوزیتیویسم با مبنای اومانیسم هم آن را متوجه است اما شما…
موفق و مؤید باشید
متأسفانه، شیوخ گرامی، همچنان زمین را با توجه به علوم غربی تراوش یافته از امپراطوری ناسا، کُره می‌دانند، طبیعی است که برای تحلیل مسئله فریب کرونا و مسائل فیزیکی و متافیزیکی مرتبط با آن، کمی زود است
خاتم الانبیا (ص): « انا معاشر الانبیاء امرنا ان نکلم الناس علی قدر عقولهم »
کافی ، ج ۱ ص . ۲۳
الإمامُ الباقرُ علیه السلام ـ مِن کِتابِهِ إلى سَعدِ الخَیرِ ـ
و لَو لا أن تَذهَبَ بِکَ الظُّنونُ عنِّی لَجَلَّیتُ لَک عَن أشیاءَ مِن الحَقِّ غَطَّیتُها ، و لَنَشرتُ لَک أشیاءَ من الحَقِّ کَتَمتُها ، و لکنِّی أتَّقیکَ و أستَبقِیکَ ، و لَیسَ الحَلیمُ الّذی لا یَتَّقی أحَدا فی مَکانِ التَّقوى ، و الحِلمُ لِباسُ العالِمِ فلا تَعرَیَنَّ مِنهُ .;
امام باقر علیه السلام ـ در نامه خود به سعد الخیر ـ نوشت
اگر بیم آن نمى رفت که درباره من دستخوش گمان ها[ى واهى ]شوى هر آینه حقایقى را برایت آشکار مى ساختم که پوشیده مى دارم، و چیزهایى از حقیقت را برایت فاش مى ساختم که کتمان مى دارم. لیکن من براى تو تقیّه مى کنم و خواهان بقاى تو هستم و خردمند و بردبار نیست کسى که در جایى که باید بترسد و تقیّه کند، از کسى تقیّه نکند و بردبارى جامه دانش است. پس هرگز خود را از آن برهنه مساز.;
الکافی : ۸/۵۵/۱۶٫
۳۰ خرداد ۱۳۷۳ مقارن با روز عاشورا
انفجار در حرم امام رضا ( ع )
۲۶ کشته و بیش از ۳۰۰ تن زخمی
❌ اثری از متافیزیک نبود
۳ اسفند ۱۳۸۴
انفجار در حرمین عسکریین
در نتیجه این بمب‌گذاری، گنبد بنا با پوشش آجری و طلاکاریش و همچنین تزئینات کاشی‌کاری در دیوارهای آن، فرو ریخت. شدت این انفجار به حدی بود که برخی از مصالح و تزئینات به کار رفته تا شعاع نیم کیلومتر به بیرون پرتاب شد
❌ اثری از متافیزیک نبود
۲۳ خرداد ۱۳۸۶
انفجار در حرمین عسکریین
با انفجار اول، مناره سمت چپ حرم به صورت کامل تخریب شد و ۵دقیقه بعد، با اصابت گلوله دوم مناره سمت راست نیز فرو ریخت
❌ اثری از متافیزیک نبود
۱۵ اسفند ۱۳۸۵
انفجار بین زائرینی که برای شرکت در اربعین راهی کربلا بودند
۱۱۵ تن کشته و ۲۰۰ تن زخمی
❌ اثری از متافیزیک نبود
۲۴ آذر ۱۳۸۹ مقارن با تاسوعا
انفجار بین عزاداران در چابهار
۴۱ تن کشته و ۱۰۰ تن زخمی
❌ اثری از متافیزیک نبود
و دیگر اتفاقات از این قبیل که بسیار است اما اثری از عنایت ویژه و متافیزیک دیده نشد
🔶 شاید بهتر آن است که بجای اتکا به مکتوبات و توهمات واهی به تجربیات نظر داشته باشیم