بسم الله الرحمن الرحیم

داروهای اهل بیت (ع)!

مرکب یک، مرکب دو، مرکب سه،‌ مرکب چهار، جامع امام رضا ع، قرص خون، شافیه، حضرت محمد ص و بخور مریم و … .

اینها اسامی داروهایی است که از سوی برخی روحانیون و دغدغه مندان احیای طب، بعنوان تُراثِ اهل بیت (ع) و تنها داروهای ماثور روایی، تبلیغ، ترویج و عرضه می شود.

مَعاجین!

مبنای پیدایش و ساخت این مَعاجین، نه مُستنبِط از کتابُ الله است و نه مرویات اصیل و معتبر مجامع امامیه! و نه حتی عامه! این داروها نه از طُرُقِ کلینی و صدوق رسیده است و نه مفید و طوسی و رضی (رحمهم الله اجمعین)! و نه حتی توثیق هیچ فقیه و عالم و طبیبیست! نه مکاشفه و شهود و رویای صادقه است! نه حتی اوامر موالیان سازمان بهداشت جهانی در وزارت بهداشت! نه مداقه و مشاهده بالینیست و نه حتی آزمایش شده بر موش های آزمایشگاهی! و نه در قوطی عطاران پیدا شده است! و نه حتی نسخه مادربزرگ های ماست!

طب الائمه ابنی بسطام!

بلکه جملگی داروهای فوق الذکر، روایات منقول درکتاب طب الائمه، منسوب دو برادر به نام‏هاى عبد الله و حسین فرزندان بسطام است.
فی الحال فارغ از اینکه آیا واقعا دو برادر به نامهای پسران بسطام وجود خارجی داشته اند و یا نه، پرسش این است که این کتاب محصول چه محفل و چه گرایشی است؟
درکتاب طب الائمه ابنی بسطام، روایات کثیری از مفضل جعفی، محمد بن سنان، یونس بن ظبیان و برخی دیگر از رُوات، که سخت مورد توجه غُلات بوده اند به چشم میخورد. برخی دیگر از راویان در اسناد کتاب تنها به طور روشن مورد استناد محافل غلات بوده اند. شماری از آنان هم کسانی هستند که نامشان در کتابهای رجالی دیده نمی شود و احتمالا برگرفته از سنت غالیانی بوده اند که آثار آنان در کتابهای بعدی امامیه یا حذف شده و یا اساسا این راویان ساخته و پرداخته آن سنتها هستند و لذا مورد بی اعتنایی رجالیان و محدثان مکتبهای قم و بغداد قرارگرفته اند.

قطعا این کتاب بر مبنای سماع به دست ما نرسیده است!

همچنین با در نظر گرفتن تأخر نسخه های خطی کتاب طب الأئمه که تنها از دوره علامه مجلسی و هم عصران او، مورد شناسایی قرار گرفته، قطعا این کتاب بر مبنای سماع و قرائت به دست ما نرسیده است و در مدخل کتاب هم از راوی متن سخن به میان نیامده، اما از متن کتاب به خوبی روشن است که راوی این متن، در واقع گردآورنده، سازنده و نویسنده اصلی این کتاب بوده است و او دو راوی مذکور را تنها به صورت ساختگی برای این متن در نظر گرفته بوده است.

غالیان شیعی!

مع ذلک کتاب طب الائمه که تنها منبع دارو های یاد شده است به احتمال قوی متعلق به غالیان شیعی است که آنان را می توان متعلق به اوائل دوره غیبت صغری دانست. از آنجا که شماری از افراد خاندان حکومتگر آل بسطام، علائق غالیانه داشته اند، این احتمال طرح می شود که پسران بسطام ارتباط و انتساب به آن خاندان داشته باشند.

 سوالات ما از مُدَعیان این داروها:

اما سوالات ما از مُدَعیان و مروجان این داروها:
۱.. با چه حجت شرعی و متد فقیهانه ای بر این مَعاجین، برند اسلامی زده و همه را با شلاق دوری از کلام اهل بیت، توبیخ میکنید؟!
۲..کدام یک از محدثان کهن امامیه که طُرُقِ مشهور حدیثی را می شناختند این کتاب را نقل کرده اند که حال شما داعیه دار آن شده اید؟!
۳.. چرا کتابی که اسانید حدیثی آن عمدتا آشفته، ناشناخته و یا به روشنی ساختگی به نظر می رسد، به اهل بیت و اسلام نسبت میدهید؟!
۴..آیا کتابی که متن آن سراسر تعارض و تناقض با اصول طب اسلامی است میتوان به عنوان طب اهل بیت به مردم عرضه شود؟

ظلم و بدعتی نابخشودنی!

فی الحال با کمی نگاه محققانه و بدون تعصب و با چشم پوشی از تمایلات اقتصادی، به وضوح میابید که احادیث موجود در کتاب پسران بسطام هیچ نسبتی با مرویات کهن امامیه ندارد و نسبت دادن آن به اهل بیت (ع) ظلم و بدعتی نابخشودنی خواهد بود.

جهت مطالعه بیشتر در مورد استنادات کتاب طب الائمه و انتساب این کتاب به مجامع غالی شیعی، عریضه ای مختصر، گردآوری شده است که میتوانید فایل pdf آن را دانلود نمایید.

انشا الله به زودی مقاله ای در حوزه نقد محتوایی کتاب طب الائمه تقدیم میگردد، که در خانه اگر کس است… .

و آخر دعوانا أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِین
علی امیری — ۱۰ صفر ۱۴۳۸